Dit jaar werden islamisten beschuldigd van het infiltreren van Britse scholen. “Operatie Trojan Horse” onderzocht 21 scholen in Birmingham, waaronder Park View (foto).

SWNS

Er is een groeiende angst dat in Europa geboren jonge mannen die naar Syrië gaan, zich zullen aansluiten bij radicale islamitische extremisten in hun strijd om een ​​op de islamitische sharia gebaseerde staat in Syrië en Irak te vestigen en daarna naar huis terugkeren om hetzelfde te doen. Een Britse man vertelde vrijdag aan de BBC dat hij met Al Nusra vocht en niet zou terugkeren voordat de ‘zwarte vlag van de islam’ over Buckingham Palace hing.

Tony Blair drong er bij het Westen op aan zijn verschillen met Rusland en China opzij te zetten en zich te concentreren op de radicale islam. Blair zei dat “een geradicaliseerde en gepolitiseerde kijk op de islam” een wereldwijde prioriteit zou moeten zijn. De voormalige Britse premier Blair zei dit terwijl hij nadacht over het optreden van het Egyptische leger tegen de Moslimbroederschap. Blair zei dat de Moslimbroederschap de tradities en instellingen van het land overneemt.

Net voor Blairs toespraak domineerde nieuws over een complot om Britse scholen in Birmingham te islamiseren de Britse krantenkoppen. Ook hier leken radicale islamisten “tradities en instellingen” over te nemen

Er zijn geen officiële gegevens beschikbaar, maar de meeste Europese landen hebben een moslimminderheid. De meesten zijn verantwoordelijk. Het is belangrijk voor westerse regeringen om te begrijpen dat de islam een ​​radicaal deel heeft – de ‘politieke islam’ genaamd – met gewelddadige en niet-gewelddadige gezichten, en dat het de NIET-gewelddadige gezichten van de politieke islam zijn die het gevaarlijkst zijn voor hun samenlevingen.

islamitisch extremisme

‘Islamisme’ of ‘politieke islam’ in moslimgemeenschappen is een belangrijke spanningsbron in het Westen. Islamisme is “vormen van politieke theorie en praktijk die tot doel hebben een islamitische politieke orde te vestigen” (een staat waarvan de gouvernementele principes, instellingen en rechtssysteem rechtstreeks voortkomen uit de shari’ah).

Analisten stellen dergelijke islamisten vaak gelijk aan ‘jihadisten’ en maken geen onderscheid tussen gewelddadige en niet-gewelddadige stromingen. In zijn onderzoek naar de verspreiding van islamisme in Europa beschrijft Lorenzo Vidino (een academische en veiligheidsexpert die gespecialiseerd is in islamisme en politiek geweld in Europa en Noord-Amerika, beleidsadviseur bij de European Foundation for Democracy) het islamisme als een “uiterst divers en steeds evoluerende politieke beweging.”

Vidino identificeert drie soorten islamisten: gewelddadige verwerpers, geweldloze verwerpers en participanten.

Elk onderdeel van de politieke islam heeft een andere aanwezigheid, structuur en werkwijze. Elk geeft Europa een andere uitdaging. Europeanen zijn begonnen met het bedenken van nieuwe oplossingen om de jihadistische dreiging in te dammen. Jihadisten van eigen bodem vechten bij honderden in Syrië en keren, als ze overleven, geradicaliseerd terug. Europeanen weten weinig van de andere twee bewegingen.

Gewelddadige verwerpers of jihadisten

“Gewelddadige afwijzingen, ook wel jihadisten genoemd, zijn vaak gelinkt aan of geïnspireerd door Al Qaida. Ze verwerpen het democratische systeem en gebruiken geweld om hun doelen te bereiken”, zegt Vidino. Europese programma’s voor het tegengaan van radicalisering zijn meestal gericht op gewelddadige afwijzingen.

Geweldloze verwerpers

Vidino definieert geweldloze verwerpers als salafisten en Hizb ut-Tahrir, die de legitimiteit van een regering verwerpen die niet gebaseerd is op de islamitische wet, maar die geen voorstander zijn van geweld om hun doelen te bereiken.

Het salafisme predikt een terugkeer naar een mythisch islamitisch gouden tijdperk dat alleen in de koran en hadith te vinden is. Het salafisme is ‘schriftuurlijk en letterlijk’, met het argument dat moslims zich moeten gedragen als hun vrome voorouders, schrijft Vidino. De meeste Europeanen wijzen geweld af, maar sommigen niet en kunnen beter worden gecategoriseerd als gewelddadige verwerpers. Het salafisme claimt eenvoud, betekenis en morele superioriteit, zegt Vidino. Salafistische ouders werden geworven in commissies op scholen in Birmingham.

Vidino zegt dat Hizb ut-Tahrir zijn ideologie wil verspreiden en de status-quo wil uitdagen zonder geweld. Het salafisme vervaagt echter de lijnen. De retoriek van HT is verfijnd en afgestemd op westerse moslims, zegt Vidino. HT-leden zijn hoogopgeleide moslimimmigranten van de tweede generatie in Europa en een klein aantal bekeerlingen.

‘Deelnemers’

Vidino ziet de Moslimbroederschap en andere “participerende” islamitische bewegingen “aan de onderkant van de islamitische piramide”. niveaus”, legt Vidino uit. “In tegenstelling tot tegenstanders”, zegt hij, “hebben dergelijke organisaties gekozen voor een slim en flexibel beleid van engagement met het Europese establishment.”

Moslim Broederschap in het Westen

Vidino zegt dat deze ‘participatieve’ rol wordt geschetst in Yusuf al-1990 Qaradawi’s boek Priorities of the Islamic Movement in the Coming Phase. Qaradawi wijdt een groot deel van zijn boek aan de aanwezigheid van moslimminderheden in westerse landen en de kans die dit fenomeen kan bieden voor de islamitische beweging, die “de rol kan spelen van het ontbrekende leiderschap van de moslimnatie [u

mma] met al zijn trends en groepen” in het begeleiden en vormgeven van de geest van moslimimmigranten die in het Westen wonen.

Qaradawi zegt: “Probeer je eigen kleine samenleving binnen de grotere samenleving te hebben, je eigen moslimgetto.” De Egyptische geestelijke pleit voor een netwerk van islamitische centra, denktanks, tijdschriften, moskeeën en conferenties om de gepolitiseerde versie van de islam van de islamitische beweging onder westerse moslims te verspreiden. Qaradawi pleit voor gematigdheid en openheid jegens niet-moslims. In ieder geval in de beginfase, schrijft hij, kan confrontatie de beweging schaden, terwijl een gematigde façade de Broeders in staat stelt onder de radar te opereren.

Volgens Vidino willen alle organisaties van de Europese Broederschap officiële of feitelijke vertegenwoordigers van de moslimgemeenschap zijn. De voorkeurs- of exclusieve partner worden van Europese regeringen en elites zou meerdere doelen dienen. Een van de doelstellingen van de Broeders is bij te dragen aan de toekomst van Europa. De broeders presenteren zichzelf als een gematigde kracht die moslims aanmoedigt om deel te nemen aan de samenleving en islamitische principes te verspreiden, waar iedereen baat bij heeft.

Vidino besluit: “Door gebruik te maken van een dergelijke relatie willen de broeders door de Europese regeringen alle aspecten van het moslimleven in elk land toevertrouwen.” Ze zouden leerplannen opstellen en leraren selecteren voor islamitisch onderwijs op openbare scholen, imams aanstellen in openbare instellingen zoals het leger, de politie of de gevangenis, en subsidies ontvangen om verschillende sociale diensten te beheren.

Scholen in Birmingham

Denk aan de Birmingham-scholen. Het uitgelekte document waarin “Operatie Trojaans Paard” wordt beschreven, weerspiegelt Qaradawi’s visie op de Islamitische Beweging in het Westen. Het is een archetype van een participatieve strategie.

Infiltratie en overname van scholen. (Intense) druk voorkomt geweld. De geweldloze kant van de politieke islam. Het creëren van een cultuur van angst en intimidatie op scholen, het marginaliseren of dwingen van leraren uit hun baan, het leiden van kinderen op een zogenaamd niet-religieuze basisschool in antichristelijke gezangen, het annuleren van kerstactiviteiten … dit alles zou als (verborgen) kunnen worden beschouwd’ geweld’

‘Operatie Paard van Troje’ laat zien dat deelnemers salafistische ouders kunnen rekruteren. Het is onwaarschijnlijk dat deze ouders direct geweld plegen, maar ze kunnen religieus radicaliseren.

De politieke islam verspreidt zich.

Westerse regeringen moeten beseffen dat Birmingham typerend is voor de expansie van de islam in het Westen. De politieke islam breidt zijn territorium uit door gematigde islamitische uitdrukkingen te radicaliseren, moskeeën te laten groeien en “tradities en instellingen” te absorberen. Zeldzame gewelddadige incidenten stellen participanten in staat de kant van de regering te kiezen tegen de ‘slechteriken’ terwijl ze zichzelf tot ‘goeden’ uitroepen. Het resultaat is een vicieuze cirkel van verzoeningsbeleid door lokale autoriteiten die de politieke islam helpt verspreiden en niet-moslims weerloos maakt of ‘extreemrechts’ sentiment in de samenleving oproept.

Westerse regeringen moeten rekening houden met hun grenzen met betrekking tot de politieke islam. De cultuur van ‘appeasement’ maakt hun burgers en samenlevingen kwetsbaar voor islamitische manipulatie voor islamitische suprematie in het Westen. Westerse samenlevingen kunnen worden verwoest. Om de islamistische expansie te stoppen, hebben we een openbaar debat en een strikt overheidsbeleid nodig.